Op 11 juni 2022 is het 45 jaar geleden dat Ansje Monsjou is overleden. Gedood bij de bestorming van de gekaapte trein bij de Punt, door het mitrailleurvuur van de mariniers. Ze lag als gijzelaar te slapen op het zogenaamde ‘balkon’: bij de dubbele toegangsdeuren van de trein.
Haar vader en moeder (het noodlot wilde dat haar vader van oorsprong Moluks was) hebben jarenlang tevergeefs geprocedeerd tegen de Staat om de ware
toedracht van de bestorming van de trein en de dood van hun dochter te achterhalen. Uit de wél vrijgegeven, afgeluisterde, gesprekken bleek dat ze een vluchtpoging aan het voorbereiden was. Ook dat het ze aanbod van de kapers om gebak te laten komen voor haar verjaardag had afgeslagen. Ze werd gegijzeld en daar was niets feestelijks aan.
Twintig jaar geleden ontdekte ik foto’s van onze gezamenlijke werkweek in Bakkeveen. De ouders van Ansje waren er dolblij mee want ze hadden weinig tastbare herinneringen aan haar. Ansje staat links. In het midden onze leraar Nederlands, Jan F. de Zanger. Tweede van rechts de eigenaresse van de plaatselijke kruidenierszaak.
Ansje en ik reisden na onze middelbareschooltijd regelmatig samen van de Achterhoek (zij kwam uit Eibergen, ik uit Lochem) naar Groningen, voor onze studie en werk. Ik moest dat bewuste weekend op zondag terug voor een tentamen op de maandagochtend. Ik had Ans afgebeld om die maandag met haar mee te reizen.
